Iedere beginnende leerling
voelt als een onbeschreven blad
een witte bladzijde
mag alles nog leren
een wereld voor zich
onschuldig en blanco
puur
een nieuw begin
een weg te gaan
mag alles nog leren

Wanneer komt dan die omslag
dat moment dat onze kijk op
mag alles nog leren
verandert in
doet dingen niet goed?

Wanneer verandert ons perspectief
van onbeschreven pagina
mag alles nog leren
in het idee
dat onze leerling
fouten maakt?

Wanneer sluipt bij ons het idee binnen
dat leerlingen wellicht
een plafond hebben
beperkingen
attitudes?

Wanneer voelen wij
dat onze eigen zin
verwachtingen
toekomstdromen
veranderen in
lichte teleurstelling?