Tijdens het oefenen
ofwel studeren
lukt iets soms opeens zomaar
ging iets opeens goed
een best wel verrassing
ietwat onverwacht
maar welkom

Heel fijn
zo’n per ongeluk gelukkige neurale verbinding
die even in staat blijkt
ons lichaam aan te sturen
elektrische breinsignalen
waardoor we kortstondig
iets kunnen
hoera!

Het grappige is dat
studenten en leerlingen
zo’n moment vaak niet verwelkomen
maar er bijna van schrikken
en vervolgens snel doorgaan
naar de volgende passage

Want wat nou als
ze het nog een keer proberen
en het dan
– niet opeens maar volgens verwachting –
toch niet gaat lukken
en dat inderdaad zou blijken dat
deze gelukte poging
slechts een per ongelukje was?

Wat gun ik ze
dat ze deze per ongelukjes
wel gaan verwelkomen
en zien als logisch gevolg van
hun verkenningstocht
en dat ze durven
om deze per ongelukjes op hun beurt weer
te onderzoeken
en te verkennen:
wat was het verschil tussen dit per ongelukje
en die vorige nog-niet-gelukte?

Achter de feiten
(of de fouten)
aanlopen
is een terugkerend thema
in lessen die gaan over oefenen ofwel studeren

Een leerling speelt
er gebeurt iets ongewenst en
dit feit
(ofwel fout)
wordt ‘gerepareerd’
waarna wordt doorgespeeld
tot het volgende feit
(ofwel fout)
en alle daaropvolgende feiten
(ofwel fouten)
een warrige aaneenschakeling van
feiten
en fouten
en reparaties

Meestal is dit het gevolg
van een niet-gemaakte keuze:
ga ik doorspelen?
of
ga ik ergens aan werken?

Bij doorspelen
hoort het juist niet reageren op
langskomende feiten
ofwel fouten
wel registreren
maar noch achteraanlopen
noch repareren

Bij ergens aan werken
gaat het óók niet om het repareren van
feiten
ofwel fouten
maar om het omarmen
uitzoeken en uitproberen
van wat iemand nog niet kan
maar straks structureel wel