Deze uitspraak
kwam van Leone Buyse
een Amerikaanse fluitist
met Nederlandse wortelen
die een masterclass gaf
lang geleden
toen ik nog
student was.

De zin
maakte enorme indruk.

Wie
werkt er het hardst
in de muzieklessen
die wij geven?
Wie doet het denkwerk?
Wie komt met de ideeën?
Wie verzint de oefeningen?
Wie interpreteert de muziek?

In onze pogingen
om prachtig
en verstandig
les te geven
maken we de leerling
soms
onbedoeld
passiever
dan we zouden willen…

Wat was er eerst
de stoel
of een mijmering over
de stoel?

Of misschien
ontstond de stoel
gaandeweg
een experiment
een probeersel
een doen
maken
en daardoor
ontstonden
als vanzelf
nog meer
nieuwe ideeën
en gedachten
ontstond iets concreets…

Wat was er eerst?
die mooie melodie
of een mijmering over
die mooie melodie?

Of misschien
ontstond de melodie
gaandeweg
een ongemerkt neuriën
een flard van klank
innerlijk zingen
en daardoor
ontstonden
als vanzelf
nieuwe ideeën
en gedachten
ontstond muziek…

Verbeeldingskracht +
doen +
nadenken =
creativiteit
de bron van
ja
van alles

Uhmmmm
er was iets
met kunstonderwijs
en het ontwikkelen
van creativiteit.
Help me even…