Tijdens iedere les die ik geef
ben ik me bewust van
al die keuzes die wij docenten
maken

Is het verstandig om nog langer op iets door te gaan?
Of gaan we van onderwerp veranderen?

Zal ik
een vraag stellen?
iets uitleggen?
feedback geven?
meespelen?

Laat ik de leerling langer spelen?
Zal ik hem onderbreken?
Beginnen we met zus?
of beginnen we met zo?

Iedere keuze
blijft een gevalletje tweesprong
de les had immers
ook heel anders kunnen verlopen…

Illustratie: aanrijdbeveiligingnederland.nl

Soms trap ik in
die bekende valkuil:
als iets in het spel van een leerling
goed gaat
neem ik dat als vanzelfsprekend
en daardoor
vergeet ik het te benoemen
en mijn waardering
uit te spreken

Gelukkig zeggen
sommige leerlingen
wat ze op hun hart hebben:
‘Ja maar, ik heb wel heel goed meegezongen!’

Ai
Helemaal mee eens

Hopelijk waarderen
al mijn leerlingen
hun eigen proces
en bewaken ze mogelijke
tevanzelfsprekendheden…