Soms
heb je van die lessen
die niet
lekker lopen
waarbij de leerling
er maar niet is
en wij
te hard werken
ploeteren
aan het woord zijn
praten als Brugman
sjorren en trekken
aan…

Gelukkig
hebben we
dan weer een week
de tijd
om
onze wonden te likken
bij te komen
onze teleurstelling te verwerken
ons zelfmedelijden te koesteren
in te wentelen
en
weer op te krabbelen
te reflecteren
te spiegelen
te herpakken
een plannetje van aanpak
te maken
om
het volgende keer
anders
of bijnahetzelfdemaartocheenkleinbeetjeanders
te doen

Ook lesgeven
is een leerproces…

Noten lezen
logisch
of minder logisch
een leerling
doet haar best
er iets
fluitends
uit te krijgen

Ze leest wat er staat
en doet
wat ze denkt
dat ze moet doen

‘Zing je de muziek
mee in je hoofd?’
‘Oh ja!’
Direct
klinkt het al een stuk
logischer

‘Vind je het mooi?’
‘Ja, best wel’

‘Kun je je de smaak
en het gevoel van
een rijpe
heerlijke
sappige
nectarine
in je mond
voorstellen?’

‘En kun je je
op dezelfde manier
het verhaal
de klank
het gevoel
de emotie
de smaak
van dit stukje
muziek
voorstellen?’

En opeens
is daar
muziek…

until they have learned…

Deze uitspraak
kwam van John Wooden
basketballcoachgigant
gepassioneerd
trainer / docent

Hoewel misschien
voor ons iets
aan de strenge
kant
vind ik zijn boek
zeer inspirerend
vooral
waar het gaat over
opbouwen van routines

Basisoefeningen
vaardigheden trainen
jaar in
jaar uit
steeds en
opnieuw

Een boek vol prachtige
uitspraken
en wijsheden
van iemand
met liefde
voor leerlingen
en jarenlange ervaring

Misschien een idee
voor
komend schooljaar
iedere avond
op de bank
een paar bladzijden?

Ik had dit begrip
lang niet gehoord
ietwat ouderwets
maar toch mooi

Het zegt iets over
een wens
een verlangen
een behoefte aan
een ontstaan
van iets
van vorm

Niet alleen over kwaliteit
hoewel dat ook
mag zijn
toon
klank
vorm
toonvorm
klankvorm
toonvoorstel
toonvoorstelling
klankvorming

Geen toonvorming
zonder klankvoorstelling

We kunnen pas vormen
als we ook ervaren
kneden
kleien
uitproberen
fantaseren
voelen
proeven
innerlijk horen
geluid
klank
toon
toonvormingvoorstellingsvermogen…

Er zijn van die leerlingen
ideaal
prettig
fijn
om les aan te geven
geven energie
soort van vanzelf
zij doen het
volgens het boekje

Maar welk boekje?
wiens boekje?
van de leerling?
of reageert die
prettige leerling
volgens ons boekje?

Hoe reageren wij
dan
op leerlingen
die niet
volgens dat boekje
reageren?

Vinden we
dat die leerling
meer zijn of haar
best moet doen
ons
tegemoet
moet komen?

Of gaan wij
op zoek naar die leerling
proberen
hem of haar
te begrijpen
te waarderen
te laten leren
te laten
zijn wie zij zijn?

Ieder mens
iedere leerling
is anders
en mag anders
mogen zijn

Anders
maar gelijkwaardig
moet mogen
reageren
volgens zijn of haar
eigen boekje…

Een ‘eind’ examen
is meer dan een afsluiting
het is de start
van de rest van jouw leven

Een cijfer vertelt niet
wie jij bent
maar waar je staat
volgens een meetlat
op weg naar een toekomst

Geloof niemand
die zegt
dat je niet kunt leren
dat jouw plafond is bereikt
jouw vermogen tot groei
is oneindig

Mijmer
waar je
10 jaar na nu
wilt zijn
wilt gaan
wilt staan
wilt zijn
wie je reeds bent
gisteren en morgen

Kijk om je heen
kijk naar binnen
en ga

Met een potlood
op de lessenaar
of het tafelblad
zo heb ik geleerd
om
ritmes te begrijpen.

Toen ik ging
lesgeven
beviel me
dit
helemaal niet.

Voor mijn gevoel
had tikken
te weinig of zelfs niets
te maken met het gevoel
van ritme
van puls
van timing
van schwung.

Sinds jaar en dag
laat ik daarom
mijn leerlingen
ritmes zeggen
met klankwoorden
als pa en pam
en tadedamtedaadedam
of tam of
onzeeigennamen
fruit en pannenkoeken
ikganaaramsterdam
of waterdanookmaar
spontaan
ontstaat.

Laatst
ging een leerling
zelf
tikken met een potlood
op de lessenaar
omdat hij dat
in andere lessen
ook deed.

Opnieuw raakte het me hoe
on-
muzisch het klonk
zo
letterlijk
en toch zo bezijden
de klinkende
waarheid…