Vrijblijvendheid
werkt bij muzieklessen
als een boemerang.
‘Fijn dat je les komt nemen,
misschien is het wat voor je…’
Uit onderzoek
(McPherson – commitment and practice, 2001)
bleek dat kinderen die starten
met instrumentale muzieklessen
met het idee
dat ze dit voor altijd
zouden blijven doen,
veel meer vooruit gingen
dan kinderen
die het een jaartje wilden uitproberen.
Zelfs als ze – en nu komt het –
het laagst aantal minuten
per week oefenden.
Ze gingen dus sneller
dan de kinderen
die meer oefenden
maar musiceren niet als deel
van hun leven
beschouwden…
Investeren
in de muzikale identiteit
van onze leerlingen.
Dubbel en dwars
de moeite waard.
aandacht voor de musicus 
Beste Wieke, goed om te weten!
ja een mooie conclusie. Maar de leraar of lerares is ook essentieel: om je te kunnen verbinden is ook een menselijke en begripvolle begeleiding, aanwijzingen van wezenlijk belang en dat wat je aanbiedt aan muziek. Je echt verbinden, verbonden voelen met wat je doet is belangrijker dan hoe lang je iets doet, hoeveel tijd je eraan besteed. Ook wel het verschil tussen extrinsieke, van buitenaf, soort van verplichting) en intrinsieke motivatie, van binnenuit, serieus, vanuit jezelf, met je hart. Ik ben initiatiefneemster van de woongroep Contact & muziek http://www.contactmuziek.nl en heb vioolles gegeven vanaf dat ik 18 jaar ben (dat is al weer 39 jaar gelden) en heb ook mijn drie huisgenoten meegenomen in mijn liefde voor muziek en hen een muziekopleiding gegeven. We spelen inmiddels viola da gambakwaret, luitkwartet en zingen 4-stemmig a capella.