We kunnen aandacht vergelijken met kunst-licht.
Aandacht aan: lamp aan.
Aandacht uit: lamp uit.
Maar: de vergelijking stopt bij het lichtknopje.

Een lamp blijft branden,
tot we het schakelaartje weer omzetten.

Bij aandacht ligt het niet zo simpel…

Neem een lange noot.

Hebben we alleen aandacht voor de aanzet?
Of blijven we ook bij wat volgt?
Ervaren we de volle lengte?
Blijven we innerlijk meezingen?
Geven we de lange noot expressieve richting?
Of waren we al met iets anders bezig?
Misschien zelfs al afgedwaald?

Aandoen is niet voldoende,
aandacht betekent erbij zijn en erbij blijven.
Aandacht-aan-aan-aan-aan-aan-aan-aan…