Een leerling had als opdracht iets niet te doen (kleinere lipopening maken)
en iets anders juist wel te doen (meer lucht geven).
Thuis richtte ze haar aandacht op de niet-opdracht. Met weinig resultaat.
Tijdens de les viel het kwartje: het lukte alleen als haar aandacht bij de wel-opdracht was.
Wij mensenwezens willen zo graag iets afleren.
Maar ons brein is veel beter in aanleren!
aandacht voor de musicus 
Een student met wie ik over het onderwerp ja/nee had gesproken gaf mij een gedichtenbundel van Toon Telligen “Daar zijn woorden voor”. Vóór in het boek verwees hij mij naar het volgende gedicht:
Ik wilde nee zeggen,
ik wist alles van nee, kende tientallen nees:
diepzinnige nees, halfhartige nees, fletse nees, tere nees
dappere nees, roekeloze nees –
ik hoorde de zoete muziek van de ontkenning
en wilde een nieuw nee zeggen,
een helder nee dat zou glanzen in het licht van de ondergaande zon,
een overrompelend nee dat hoog boven de waarheid zou uittorenen,
een onfeilbaar nee,
maar ik zei ja.
Dank je wel, Toon Telligen en dank je wel B.